De afgelopen 15 jaar heeft Ian Clifford, een werknemer bij IBM, een zware tijd doorgemaakt.
Gedurende al die jaren heeft Ian gezondheidsproblemen gehad en volgens zijn LinkedIn-profiel is hij sinds 2013 “medisch gepensioneerd”.
In september 2008 nam hij ziekteverlof op en in 2013 besloot hij actie te ondernemen tegen zijn werkgever.
Hij was ontevreden en beweerde dat hij de afgelopen vijf jaar geen loonsverhoging had ontvangen.
IBM en Clifford sloten een “compromisovereenkomst” waarbij hij op het arbeidsongeschiktheidsprogramma van het bedrijf werd geplaatst om zijn ontslag te voorkomen.
Door akkoord te gaan met deze regeling tussen Ian en het bedrijf, werd Ian officieel als werknemer erkend zonder “werkplicht”.
Volgens de regelingen van het bedrijf op het gebied van gezondheidsplannen heeft Clifford recht op driekwart van zijn normale inkomen.
Hij ontving jaarlijks £ 54.028 (€ 61.977) en zal dit bedrag blijven ontvangen tot aan zijn 65e, wat uiteindelijk overeenkomt met ongeveer 1,5 miljoen.
In de afgelopen tien jaar is dit bedrag echter niet verhoogd, wat tot grote ontevredenheid van Ian heeft geleid en hem ertoe heeft aangezet zijn werkgever aan te klagen.
In februari 2022 heeft Ian IBM voor de arbeidsrechtbank gedaagd wegens vermeende discriminatie op basis van handicap, met een soortgelijke klacht als voorheen geuit.
Volgens zijn eigen verklaring is er sprake van onrechtmatige behandeling door zijn werkgever, omdat hij al sinds 2013 geen salarisverhoging heeft ontvangen.
Hij verklaarde: “Het doel van het plan was om zekerheid te bieden aan werknemers die niet kunnen werken – dat doel zou niet worden bereikt als de betalingen voor altijd bevroren zouden blijven.”
De arbeidsrechtbank in Reading wees zijn claim af. Clifford merkte op dat hij een ‘zeer aanzienlijke uitkering’ ontving en een ‘voordelige behandeling’ kreeg.
“Werknemers in dienst kunnen een salarisverhoging krijgen, maar niet-actieve werknemers niet. Dit is een verschil, maar naar mijn mening geen nadeel als gevolg van arbeidsongeschiktheid,” zei arbeidsrechter Paul Housego.
“Het argument is dat het voordeel van een niet-actieve werknemer in het Plan niet genereus genoeg is,
Al 10 jaar liggen de uitkeringen nu op een vast niveau sinds 6 april 2013, en dat kan zo blijven.
“De bewering is dat de afwezigheid van salarisverhoging discriminatie op grond van handicap is, omdat het een minder gunstige behandeling is dan degenen die niet gehandicapt zijn.”
“Deze bewering is niet houdbaar omdat alleen gehandicapten kunnen profiteren van het plan. Het is geen discriminatie op grond van handicap dat het plan niet nog genereuzer is.”
“Zelfs als de waarde van de £ 50.000 (€ 57,3560) per jaar in 30 jaar tijd gehalveerd is, is het nog steeds een zeer substantieel voordeel.”
1. Naar eigen zeggen is hij ‘medisch gepensioneerd’
2. Hij vindt het belachelijk dat zijn salaris niet omhoog gaat…
3. Hij eist een loonsverhoging ondanks dat hij niet werkt!
4. De man is boos omdat al vijf jaar zijn loon niet omhoog gaat.
5. Door een overeenkomst werd hij een werknemer zonder werkplicht
