Tom, op 34-jarige leeftijd, heeft het geluk dat zijn ouders nog leven en genieten van hun pensioen.
Zijn ouders zijn gezond en genieten van reizen en het uitgeven van spaargeld aan luxe vakanties en goederen.
Tom voelt echter diepe droefheid telkens wanneer zijn ouders geld besteden in plaats van plezier te hebben.
Hij ziet elke euro die zij uitgeven als een vermindering van zijn toekomstige erfenis. Zelfs kleine uitgaven, zoals een colaatje van 3 euro op het strand, voelen voor hem als een financiële tegenslag.
Tom huurt een flat en heeft een stabiele baan zonder zicht op promotie, wat sparen voor een eigen huis moeilijk maakt.
De weelderige levensstijl van zijn ouders, inclusief de recente aanschaf van een nieuwe auto, vergroot zijn gevoel van frustratie en machteloosheid.
Ondanks zijn bewustzijn dat zijn gevoelens jegens zijn ouders niet rechtvaardig zijn, verlangt Tom naar meer dan wat hij momenteel heeft.
Hij vindt het zelfs egoïstisch van zijn ouders dat zij hun geld besteden aan reizen in plaats van zich zorgen te maken over zijn financiële toekomst.
Tom vreest dat zijn ouders zijn ware gevoelens zullen ontdekken en overweegt dat zij hem kunnen onterven uit angst.
Dit zou betekenen dat hij niet alleen met zijn huidige financiële beperkingen moet leven, maar ook zonder enige vorm van toekomstige steun van zijn ouders.
1. Een colaatje van 3 euro op het strand, voelt voor hem als een financiële tegenslag…
2. Hij vindt het egoïstisch dat zijn ouders niet aan zijn financiële toekomst denken…
3. Hij is dan ook niet blij dat ze onlangs een nieuwe auto hebben aangeschaft..
4. Doordat zijn ouders genieten van het leven wordt zijn erfenis minder…
5. Elke euro die zij uitgeven ziet hij als een vermindering van zijn toekomstige erfenis.
