Recent heeft Emma Flint (32) haar verhaal gedeeld over het ontdekken van haar abroseksualiteit, een identiteit die ze pas op haar dertigste volledig accepteerde.
In een openhartig betoog deelt ze haar ervaringen met de uitdagende reacties die ze van vrienden ontving en hoe dit haar leven beïnvloedde.
Abroseksualiteit, een seksuele identiteit die relatief onbekend is en fluctueert, was voor Emma lange tijd onontgonnen gebied.
De ontdekking bracht haar duidelijkheid, maar ook moeilijke reacties van haar omgeving. Toen Emma voor het eerst haar abroseksualiteit deelde, werd ze geconfronteerd met onbegrip.
“Er is een besluit genomen, maar is het een label? Ik ben er volledig achter, maar het voelt niet helemaal juist,” deelt ze.
Er was steun van vrienden, maar de reacties voelden aan als afwijzing voor haar. Het gevolg hiervan was het beëindigen van vriendschappen, wat Emma motiveerde om trouw te zijn aan haar eigen identiteit, zelfs als dat inhield dat bepaalde personen niet meer in haar leven zouden zijn.
Terwijl ze opgroeide in de jaren negentig, werden termen zoals homo, lesbisch en hetero erkend, maar andere identiteiten werden vaak genegeerd.
Het begrip dat seksualiteit fluid kan zijn, was toen taboe. Het duurde tot ze op Instagram een post van de LGBTQ+-activist Zoe Stoller tegenkwam, om te beseffen dat er een term was.
Emma deelde haar ervaringen over abroseksualiteit.
“Herinneringen kwamen naar boven,” zegt Emma. “Het juiste woord voor mijn gevoelens was ontdekt.”
Voor Emma betekende abroseksualiteit het vermogen om seksuele identiteit flexibel te ervaren. Ze kon zich de ene dag meer aangetrokken voelen tot vrouwen en de andere dag meer tot mannen.
Dit leidde vaak tot verwarring, niet alleen bij Emma, maar ook bij haar vrienden. “Je zei vorige week dat je lesbisch was. Hoe kan dat nu anders zijn?”
De reacties vol onbegrip zorgden ervoor dat Emma vaak aan zichzelf twijfelde over haar identiteit, wat haar onzeker maakte. Ze voelde zich schuldig dat ze niet standvastig genoeg was en begon te twijfelen aan haar gevoelens.
Dankzij de ontdekking van de term abroseksualiteit kon ze zichzelf accepteren en begrijpen dat haar gevoelens geldig waren.
Ondanks de grotere openheid van de samenleving tegenover diverse seksuele identiteiten, blijft er veel onbegrip bestaan over termen zoals abroseksualiteit.
Emma vertelt dat mensen haar vaak vragen waarom ze niet simpelweg biseksueel kan zijn. Ze zegt: “Sommige mensen willen dat ik een vast label kies, zodat mijn identiteit hen niet verstoort.”
Ze benadrukt dat haar veranderende seksuele voorkeur geen effect heeft op haar romantische relaties. Ze legt uit: “Het gaat om de persoon, niet om hun geslacht,”.
Het is lastig om voortdurend haar identiteit te moeten verklaren en te rechtvaardigen, vooral omdat niet iedereen open lijkt te staan voor andere perspectieven dan die ze al kennen.
Ondanks de obstakels is Emma vastbesloten om haar verhaal te delen en voor zichzelf op te komen. Ze blijft hoopvol dat begrip en acceptatie kunnen groeien.
Ze benadrukt het belang van het loslaten van vooroordelen over seksualiteit en het omarmen van ieders unieke identiteit.
1. Ze vindt dat iedereen de ruimte moet krijgen om zichzelf te kunnen zijn.
2. Emma is vastbesloten om voor zichzelf te blijven opkomen!
3. Ze weigert een vaststaand label te kiezen!
4. Ze krijgt continu de vraag: ‘Hoe kan dat nu ineens anders zijn?’
5. Het zorgt vaak voor heel veel verwarring bij familie, vrienden en kennissen.
