Op haar 32e heeft Emma Flint onthuld dat ze recentelijk heeft ontdekt dat ze abroseksueel is, een identiteit die ze pas op haar 30e volledig accepteerde.
In een eerlijke bijdrage deelt ze haar ervaringen over de uitdagende reacties van haar vrienden en hoe dit haar leven beïnvloedde.
Abroseksualiteit, een seksuele identiteit die fluctueert en verandert en relatief onbekend is, was voor Emma lange tijd onbekend.
De ontdekking gaf haar duidelijkheid, maar leidde ook tot pijnlijke reacties uit haar directe omgeving. Bij haar eerste openbaring over haar abroseksualiteit, stuitte ze op onbegrip.
Vertellend zei ze: “Wanneer je dit hebt besloten, is dit echt een label? Ik ondersteun je natuurlijk, maar het klinkt niet echt,”.
Reacties van haar vrienden die bedoeld waren als steun, voelden voor haar als een afwijzing. Dit resulteerde in het beëindigen van vriendschappen, wat Emma ertoe aanzette om trouw te blijven aan haar eigen identiteit, zelfs als dat betekende dat bepaalde mensen uit haar leven zouden verdwijnen.
Terwijl ze opgroeide in de jaren negentig, waren termen als homo, lesbisch en hetero bekend bij Emma, maar alles daartussen werd vaak niet serieus genomen.
Het concept dat seksualiteit vloeibaar kan zijn, was destijds nauwelijks een gespreksonderwerp. Het was pas nadat ze een bericht van de LGBTQ+-activist Zoe Stoller op Instagram tegenkwam, dat ze ontdekte dat er een term was.
Er was een persoon die haar ervaringen deelde over abroseksualiteit.
“Het voelde als een licht dat aanging,” herinnert Emma zich. “Eindelijk had ik een woord voor wat ik al jaren voelde.”
Abroseksualiteit houdt in dat iemands seksuele identiteit kan veranderen. Voor Emma resulteerde dit in variërende niveaus van aantrekking tot vrouwen en mannen op verschillende dagen.
Dit veroorzaakte dikwijls verwarring, niet enkel bij haarzelf maar ook bij haar vrienden. “Je zei vorige week nog dat je lesbisch was. Hoe kan dat nu ineens anders zijn?”
De onbegripvolle reacties brachten Emma vaak in een staat van onzekerheid over haar identiteit. Ze bekritiseerde zichzelf voor niet voldoende standvastig te zijn en twijfelde aan haar eigen gevoelens.
Bij de ontdekking van de term abroseksualiteit vond ze een manier om zichzelf te aanvaarden en erkende ze dat haar gevoelens geldig waren.
Ondanks de groeiende acceptatie van verschillende seksuele identiteiten in de samenleving, blijft er veel onbegrip bestaan over termen zoals abroseksualiteit.
Volgens Emma kreeg ze vaak de vraag waarom ze niet simpelweg biseksueel kon zijn. “Sommige mensen willen dat ik een vast label kies, zodat mijn identiteit hen niet verontrust.”
Zij benadrukt dat haar schommelingen in seksuele voorkeur geen invloed hebben op haar romantische relaties. “Het gaat om de persoon, niet hun geslacht,” legt ze uit.
In situaties waar Emma haar identiteit moet uitleggen en verdedigen, ondervindt ze moeilijkheden, vooral wanneer anderen niet buiten hun eigen perspectief kunnen denken.
Ondanks de uitdagingen blijft Emma vastbesloten om haar verhaal te delen en op te komen voor zichzelf, met de hoop dat begrip en acceptatie zullen groeien.
Het is haar wens dat mensen erkennen dat seksualiteit geen starre grenzen kent en iedereen moet kunnen zijn wie ze zijn, zonder beperkingen.
1. Het is haar opvatting dat iedereen de vrijheid verdient om zichzelf te uiten.
2. Emma is sterk in haar besluit om zichzelf te blijven verdedigen!
3. Ze kiest ervoor geen vast label te accepteren!
4. Haar omgeving vraagt zich herhaaldelijk af: ‘Hoe kan het zo anders zijn?’
5. Het veroorzaakt vaak verwarring bij familie, vrienden en bekenden.
