Maria (58) is een toegewijde christen. Ze gaat elke zondag naar de kerk en is actief in de gemeenschap. Haar geloof is haar houvast, haar leidraad in het leven.
Ze begrijpt niet hoe mensen kunnen leven zonder God. “Hoe kunnen ze zonder leiding? Zonder hoop?” vraagt ze zich vaak af.
Tijdens de koffieochtend met een paar kerkvriendinnen komt het gesprek op het geloof – en vooral op degenen die het niet hebben.
“Het is triest om te zien hoe de wereld steeds verder van God afdwaalt. Mensen leven in zonde, denken alleen aan zichzelf en willen niets meer met Hem te maken hebben.”
Haar vriendin Anna knikt instemmend. “Je ziet het overal. Kinderen worden niet meer opgevoed met de Bijbel, kerken lopen leeg.”
”Mensen zeggen dat ze ‘spiritueel’ zijn, maar dat betekent eigenlijk dat ze gewoon doen waar ze zin in hebben.”
Maria fronst haar wenkbrauwen. “En kijk waar het toe leidt: criminaliteit, egoïsme, een wereld zonder moraal.”
”Zonder God hebben mensen geen richtlijn meer. Ze denken dat ze alles zelf kunnen bepalen. Maar wie zijn wij om zonder Zijn woord te leven?”
Ze denkt aan haar buurman, een vriendelijke man die haar altijd groet maar openlijk atheïst is. Hij leest boeken over wetenschap en zegt dat hij geen bewijs ziet voor het bestaan van God.
Maria vindt het moeilijk en lastig om hem te begrijpen. “Hoe kun je kijken naar de schoonheid van de natuur, de geboorte van een kind, en nog steeds niet geloven?”
Voor Maria is het simpel: “Mensen zonder geloof zijn verloren,” zegt ze vastberaden. “Ze zoeken hun geluk in geld, carrière, plezier… maar uiteindelijk blijft hun ziel leeg.”
Voor haar is het duidelijk: alleen met geloof vind je ware vreugde. En al die mensen die niet geloven? Die moeten de waarheid nog ontdekken. En tot die tijd zal Maria blijven bidden – voor hen, en voor de wereld.
Maria (58) is een toegewijde christen. Ze gaat elke zondag naar de kerk en is actief in de gemeenschap. Haar…
