Tom, die 34 jaar oud is, is een van de gelukkigen wiens ouders nog in leven zijn en volop genieten van hun pensioentijd.
Zijn ouders zijn gezond en besteden hun dagen aan reizen en het uitgeven van hun gespaarde geld aan luxe vakanties en spullen.
Telkens wanneer zijn ouders geld uitgeven in plaats van vreugde te voelen, ervaart Tom diepe droefheid.
Voor Tom voelt elke euro die zij uitgeven als een vermindering van zijn toekomstige erfenis. Zelfs kleine uitgaven, zoals een colaatje van 3 euro op het strand, komen voor hem over als een financiële tegenslag.
Met een gehuurde flat en een stabiele baan zonder vooruitzicht op promotie, vindt Tom het moeilijk om te sparen voor een eigen huis.
De luxe levensstijl van zijn ouders, inclusief de recente aanschaf van een nieuwe auto, vergroot zijn gevoel van frustratie en machteloosheid.
Ondanks dat hij weet dat zijn gevoelens jegens zijn ouders niet eerlijk zijn, wil Tom meer dan wat hij momenteel heeft.
Hij vindt zelfs dat het egoïstisch is van zijn ouders om hun geld uit te geven aan reizen in plaats van zich zorgen te maken over zijn financiële toekomst.
Tom is bang dat zijn ouders zijn ware gevoelens zullen ontdekken en overweegt dat zij hem kunnen onterven uit angst.
Dit zou betekenen dat hij niet alleen moet leven met zijn huidige financiële beperkingen, maar ook zonder enige vorm van toekomstige steun van zijn ouders.
Je zou denken dat een kind bij is als zijn ouders genieten van het leven….
