Esther, een 27-jarige jonge vrouw, heeft te maken met een snel groeiende schuld als gevolg van online gokken.
Wat ooit begon als een onschuldige hobby is uitgegroeid tot een nachtmerrie waar ze moeilijk aan kan ontsnappen.
“Het begon als iets kleins, gewoon een paar weddenschappen voor de lol,” verklaart ze. “Maar al snel verloor ik de controle.”
”Ik bleef steeds grotere bedragen inzetten, in de hoop dat één goede gok alles zou oplossen.” Helaas raakte ze alleen maar dieper in de problemen en eindigde ze met duizenden euro’s aan schulden.
Esther zoekt nu hulp bij haar ouders in de hoop dat zij haar uit deze benarde situatie zullen redden. Maar die hoop werd al snel de bodem ingeslagen.
“Ze hebben zoveel geld dat ze mijn schulden makkelijk zouden kunnen afbetalen, zonder dat het hen echt zou raken,” deelt ze gefrustreerd.
“Maar in plaats van te helpen, zeggen ze dat ik mijn eigen problemen moet oplossen.” Esther voelt deze afwijzing als een diep verraad.
“Hoe kun je je eigen kind in zo’n situatie laten zitten terwijl je zelf in overvloed leeft?” Haar ouders hebben altijd goed geboerd, met luxe vakanties, een groot huis en dure auto’s.
“Ze hoeven zich nergens zorgen over te maken, en toch laten ze mij aan mijn lot over,” zegt ze boos. Het gesprek met haar ouders verliep kil.
Ze maakten haar duidelijk dat ze haar eigen verantwoordelijkheid moest nemen en dat ze als volwassene haar eigen fouten moest rechtzetten. Voor Esther is het niet zo simpel.
“Elke dag voelt als een gevecht. Ik zie die schulden voor me, terwijl zij in hun luxe leven voortgaan. Het maakt me zo boos en teleurgesteld.”
Esther voelt zich niet alleen geraakt door de financiële kwestie, maar vooral door de relatie met haar ouders. Ze twijfelt aan hun band en voelt zich in de steek gelaten.
“Ze zeggen altijd dat familie het allerbelangrijkste is, maar als het erop aankomt, laten ze me vallen. Hun geld lijkt belangrijker dan ik.”
Ondanks deze teleurstelling probeert Esther zelf haar situatie aan te pakken. Ze heeft gokapps van haar telefoon verwijderd en overweegt professionele hulp te zoeken voor haar verslaving.
Toch blijft de last van haar schulden haar achtervolgen. “Ik wil echt veranderen en een nieuw begin maken, maar met die schulden in mijn nek is het moeilijk om vooruit te kijken.”
Haar grootste kwelling is het idee dat haar ouders haar met gemak hadden kunnen helpen, maar ervoor kozen dat niet te doen.
“Het voelt alsof ze me”
Uitgesproken verdrietig, zegt ze: “Het voelt alsof ze me laten verdrinken, terwijl ze gewoon een reddingsboei in handen hebben.”
Zelfs ondanks dat, blijft Esther vastberaden doorgaan, ondanks af en toe het gevoel dat de situatie hopeloos is. Ze zegt: “Ik probeer elke euro om te draaien en zoveel mogelijk af te lossen.”
Ze zegt: “Maar het gaat zo langzaam. De gedachte dat mijn ouders me hadden kunnen helpen, maar dat niet wilden doen, zal ik niet snel vergeten.”
Esther weet niet of ze haar ouders ooit kan vergeven, ze zegt: “Deze ervaring heeft een diepe wond achtergelaten. Misschien los ik mijn schulden op, maar de breuk met mijn ouders? Die zal niet zo makkelijk herstellen.”
1. Haar ouders kunnen haar helpen maar hebben besloten dit niet te doen…
2. Dat haar ouders haar laten verdrinken zal ze niet meer vergeten…
3. Ze is woedend dat haar ouders haar niet willen helpen.
4. Dat haar ouders niet haar schulden willen aflossen ….vind ze afschuwelijk.
5. Ze is teleurgesteld en boos op haar vermogende ouders.
