De 66 jarige Mies moet nog even geduld hebben en dan mag ze eindelijk met pensioen, tot die tijd staat ze vijf ochtenden per week met veel plezier in een discountwinkel.
Sinds drie jaar werkt ze in deze winkel en ze geniet dan ook met volle teugen. ”Het is ontzettend gezellig. Een leuk filiaal, midden in de stad en heel veel klanten.”
Je kunt het zo gek niet bedenken of Mies krijgt het wel op haar toonbank. Parfum, kleding, eten, huishoudelijke artikelen, drogisterij artikelen, er is echt van alles te koop.
Van dinsdag tot en met zaterdag is Mies in de middagen in de winkel te vinden. Ze staat achter de toonbank en vult de voorraden aan.
”Vervelen doe je niet want er is echt altijd wel iets te doen. Klanten die iets zoeken, artikelen netjes neerleggen, schoonmaken en ga zo maar door.”
Het zal straks ontzettend wennen zijn voor Mies als ze met pensioen mag gaan, dit omdat ze al vanaf haar zeventiende werkt.
”Ik zal het straks ontzettend gaan missen. In deze winkel sta ik nu een aantal jaar en ik heb toch een band opgebouwd met collega’s maar ook klanten.”
Toch is er een dingetje dat Mies absoluut niet zal gaan missen, namelijk het opnieuw netjes leggen van vooral kleding in de winkel.
”Er is toch wel een grote groep vrouwen van vaak buitenlandse komaf die een chaos van de schappen maken en daar erger ik mij kapot aan.”
Om het voor de klanten zo overzichtelijk mogelijk te maken besteden Mies en haar collega’s veel tijd aan het opvouwen van shirts en het netjes leggen van ondergoed.
”Hoeveel moeite kost het om iets dat je in je handen hebt gehad, even netjes terug te leggen in het schap? Stukje fatsoen toch?”
De herenboxershorts worden tussen de dames slipjes gelegd en stapeltjes shirts worden gewoon overhoop gehaald.
”Wanneer ik klanten hierop aan probeer te spreken worden ze meestal direct boos en lopen ze narrig weg.” Mies begrijpt niet waarom klanten niet de moeite nemen om het netjes te houden.
De 66 jarige Mies moet nog even geduld hebben en dan mag ze eindelijk met pensioen, tot die tijd staat…
