Mark Bryan, een robotica-ingenieur die al 11 jaar getrouwd is en een dochter heeft, heeft een unieke stijl als het op kleding aankomt.
Dag in dag uit laat Bryan, die zichzelf heteroseksueel noemt, zijn voorkeur zien voor rokken en hoge hakken, zowel op het werk als in zijn vrije tijd.
De Amerikaan, die in Duitsland woont, gelooft dat kleding niet gebonden is aan geslacht. Hij stoort zich aan het beperkte aanbod voor mannen, vooral in zakelijke settings, waar de keuzes vaak beperkt zijn tot zwart, grijs, donkerblauw en af en toe een krijtstreep.
Vrouwenkleding biedt daarentegen veel meer diversiteit en kleur. Bryan pleit ervoor dat mannen net zoals vrouwen rokken en jurken zouden moeten kunnen dragen.
Bij het bekijken van rokken waardeert Bryan diverse stijlen en patronen, vooral de kleurrijke aard van vrouwenkleding.
Als het aankomt op zijn eigen kledingkeuze, geeft Bryan de voorkeur aan een mix van traditionele mannenkleding boven de taille, zoals blazers en stropdassen, met traditionele vrouwenkleding eronder, zoals kokerrokken en hakken van ongeveer 10 centimeter.
Het lopen op hoge hakken vormt geen probleem voor Bryan, hij heeft dit geleerd tijdens danssessies met zijn universiteitsvriendin door een jaar lang hoge hakken te dragen om hun lengte gelijk te maken. Deze ervaring heeft hem bedreven gemaakt in het dragen van hakken.
Bryan laat zich niet beperken door stereotypes en kleedt zich zoals hij dat wil, met de overtuiging dat kleding geen gender kent. Hij kiest voor een mannelijke uitstraling boven de taille en een genderneutrale look daaronder.
Vroeger was het gebruikelijk dat meisjes geen broeken droegen op school. Bryan vraagt zich af waarom rokken en hakken niet als genderneutraal kunnen worden beschouwd.
Hij benadrukt dat mannen historisch gezien eerder hakken droegen dan vrouwen. Zo droeg bijvoorbeeld de Perzische cavalerie laarzen met hakken om hun voeten in de stijgbeugels te houden.
Het was destijds een teken van rijkdom om een paard te bezitten, waardoor alleen welvarende mannen zich laarzen met hakken konden veroorloven.
De trend verspreidde zich geleidelijk over Europa en werd een modeverklaring voor de adel. Pas in de 18e eeuw, toen de discussie ontstond over kleding voor mannen en vrouwen, stopten mannen met het dragen van hoge hakken.
Bryan illustreert hoe de maatschappij stilaan hakken opnieuw aanvaardt als een valide kledingkeuze voor mannen.
De reacties die hij krijgt als mensen hem zien met deze stijl vergelijkt hij met opvallend gekleurd haar: het wordt opgemerkt en kan als vreemd of interessant worden ervaren, maar al snel gaat men weer over tot de orde van de dag.
Het vinden van goed passende rokken en hakken vormt voor Bryan geen probleem, aangezien hij makkelijk maat 40 voor rokken en maat 41 voor schoenen kan vinden.
Voor mannen die geïnteresseerd zijn om hakken en rokken te dragen, moedigt Bryan aan om te starten met lagere hakken om comfortabel te wennen aan deze nieuwe kledingstijl.
1. Deze vader kiest zijn kleding zonder rekening te houden met gender.
2. Deze heteroman is van mening dat mannen ook jurken en rokken zouden moeten kunnen dragen.
3. Hij gelooft dat mode niet beperkt moet zijn door gender.
4. Zowel op het werk als in zijn vrije tijd draagt hij een rok met hakken.
5. Hij is al 11 jaar gelukkig getrouwd en heeft een dochter!
