bah 1jpg

Bizarre beelden: Man betrapt in trein op het stiekem fotograferen van minderjarige jongens!

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Een incident in de trein heeft de afgelopen dagen veel losgemaakt op sociale media. Een man dacht onopgemerkt foto’s te kunnen maken van een paar minderjarige jongens.

Wat hij echter niet had verwacht, was dat een oplettende medepassagier zijn gedrag doorhad en direct ingreep.

De actie van deze alerte reiziger wordt door velen geprezen, maar roept tegelijkertijd ook vragen op: hoe ga je om met dit soort situaties, en is het oké om de persoon in kwestie dan zelf te filmen en online te zetten?

Volgens ooggetuigen zat de man op een plek waar hij goed zicht had op een groepje jonge jongens. In eerste instantie leek er niets aan de hand, maar de medepassagier merkte op dat de man steeds opnieuw zijn telefoon omhoog hield, gericht op de jongens, en daarbij foto’s maakte zonder hun medeweten.

Het gedrag viel op omdat hij dit herhaaldelijk deed en steeds om zich heen keek, alsof hij wilde checken of niemand hem zag.

Toen de medepassagier zich realiseerde wat er aan de hand was, besloot hij direct actie te ondernemen. Hij stapte op de jongens af en vertelde hen wat hij had gezien.

De jongens schrokken zichtbaar, maar durfden zelf niets tegen de man te zeggen. Ze bleven stil en ongemakkelijk op hun plek zitten.

De situatie voelde voor velen in de trein ongemakkelijk, maar tegelijkertijd was er ook bewondering voor het optreden van degene die zijn mond wél opendeed.

Deze beelden belandden later op sociale media, waar de man duidelijk herkenbaar in beeld kwam. De video ging al snel rond, en de reacties liepen uiteen.

Sommigen vonden het volledig terecht dat de man online werd gezet. Anderen vonden dat het gevaarlijk terrein is om zomaar iemands gezicht te delen, zelfs als hij zich verkeerd heeft gedragen.

“Dit soort gedrag mag niet onbestraft blijven,” schreef iemand onder de video. “Als de politie er niets mee doet, dan is het internet de enige manier om mensen te waarschuwen.”

Maar er waren ook tegengeluiden: “We moeten oppassen dat we niet zelf voor rechter gaan spelen. Dit kan ook iemand zijn die hulp nodig heeft, of misschien was het minder erg dan het lijkt.” VIDEO!

Er is inmiddels een bredere discussie ontstaan over hoe je moet omgaan met zulke situaties in het openbaar vervoer.

Veel mensen vragen zich af: wat kun je als omstander doen als je zoiets ziet? En waar ligt de grens tussen ingrijpen en iemand publiekelijk aan de schandpaal nagelen?

CategorieAlgemeen Tagspassagiers stiekem trein

Bizarre beelden: Man betrapt in trein op het stiekem fotograferen van minderjarige jongens! Lees meer »

WhatsApp Image 2025 05 16 at 205001jpeg

TikTok-video van vader en dochter zorgt voor ophef: ‘Papa heeft zijn handjes vol’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

TikTok staat bekend om zijn vele opvallende trends: van scheerschuim in koffie tot mensen die extreme dingen doen om views te scoren.

Ook zijn er zelfverklaarde datingexperts die zichzelf zo noemen na een paar matches op Tinder. Niets lijkt te gek op het platform. Maar onlangs ging het ineens los om iets wat totaal onschuldig leek.

Een vrolijk filmpje waarin een vader en zijn dochter samen dansen, trok plots enorm veel aandacht. Het ging om een video met de titel “Met papa”, waarin Loïs samen met haar vader het nummer Killshot meezingt.

Geen dansje dat je doet met je wenkbrauwen omhoog, geen ongemakkelijke beelden – gewoon een gezellig moment tussen ouder en kind. Toch wisten sommige volgers het anders te zien.

Een klein groepje TikTok-gebruikers besloot namelijk suggestieve opmerkingen te plaatsen, gericht op de vader in de video.

Wat voor de meeste mensen overkwam als een warm en vrolijk familiemoment, werd door anderen compleet uit verband getrokken.

In de reacties verschenen teksten als “Papa heeft zijn handjes vol” en “Papa pakt zijn kans”. Sommigen gingen zelfs zo ver om theorieën te bedenken over hoe de vader naar zijn dochter keek.

Dat leidde tot een storm aan verontwaardigde reacties. Veel TikTok-gebruikers namen het juist op voor Loïs en haar vader.

Ze benadrukten dat het jammer is dat een normaal moment tussen ouder en kind op deze manier verdacht wordt gemaakt.

Het roept een bredere vraag op: kunnen we nog wel gewoon genieten van een onschuldig filmpje, zonder dat het verdraaid wordt door de meningen van een paar mensen online?

Een vader die danst met zijn dochter lijkt niets meer dan een liefdevol gebaar. Toch blijkt op sociale media tegenwoordig al snel dat zelfs de simpelste video het mikpunt kan worden van ongefundeerde kritiek.

Of, zoals veel mensen in de reacties schreven: “Laat mensen gewoon lol maken, zonder er iets achter te zoeken.”

@loiselise07 Met papa ♬ original sound – ✩

CategorieAlgemeen Tagsdochter vader

TikTok-video van vader en dochter zorgt voor ophef: ‘Papa heeft zijn handjes vol’ Lees meer »

Screenshot 20250516 203745 Instagram 1jpg

Debby Pfaff doet opmerkelijke onthulling: ‘Zal allemaal in heel besloten kring verlopen’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Debby Pfaff telt rustig af naar een nieuwe mijlpaal: op 30 mei viert ze haar vijftigste verjaardag. In aanloop naar die dag straalt ze meer rust en balans uit dan ooit.

Na een periode vol veranderingen, waaronder de breuk met haar ex-partner Nicolas Liébart, lijkt ze haar leven nu op een ontspannen manier voort te zetten. Ook op het gebied van liefde houdt ze het luchtig.

In een interview met Het Laatste Nieuws reageert Debby met een glimlach op de geruchten dat ze een nieuwe relatie zou hebben.

“Echt? (lacht) Nee, hoor,” zegt ze nuchter. Wel geeft ze toe dat ze voorzichtig weer aan het daten is. “Ik ben aan het daten, maar er is niemand bijzonder.”

Met die woorden laat Debby zien dat ze niet overhaast te werk gaat. Ze laat zich niet zomaar meeslepen door aandacht.

“Als ik wil, kan ik elke dag op stap met een man,” zegt ze eerlijk. “Maar dat hoeft voor mij niet. Ik ben niet iemand die zich laat verleiden door oppervlakkige aandacht.”

Toch staat ze open voor wat de toekomst brengt. Een nieuwe liefde sluit ze zeker niet uit. “Ik geloof nog altijd in een spontane klik, met iemand die ik echt leer kennen,” zegt ze hoopvol.

Als zo’n klik ooit ontstaat, dan zal dat voor Debby geen groots verhaal voor de buitenwereld worden. “En als dat gebeurt, dan zal het allemaal in heel besloten kring verlopen.”

Met haar voeten stevig op de grond en een open blik op wat nog komt, kijkt Debby nuchter en positief naar de komende jaren.

Haar vijftigste verjaardag lijkt dan ook niet het einde van een hoofdstuk, maar eerder het rustige begin van een nieuw.

CategorieAlgemeen Tagskelly pfaff liefde

Debby Pfaff doet opmerkelijke onthulling: ‘Zal allemaal in heel besloten kring verlopen’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 05 12 at 103325 1png

Achmed woest op gemeente: ‘Nederlandse oudjes krijgen dat heel makkelijk via de WMO’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Achmed woont al 31 jaar in Nederland. Hij is een rustige man, die niet veel vraagt van het leven. Samen met zijn vrouw woont hij in een eenvoudige woning in een rustige buurt.

Zijn kinderen zijn inmiddels het huis uit en hebben hun eigen gezinnetje. Dat is iets waar Achmed trots op is.

“Ze doen het goed,” zegt hij met een glimlach. Maar achter die glimlach schuilt ook zorgen. Grote zorgen zelfs.

Achmeds vrouw is al jaren ziek. Ze heeft een spierziekte, waardoor ze steeds minder zelf kan. Achmed zorgt al die tijd voor haar.

Hij kookt, doet de was, helpt haar uit bed en naar de douche. Alles wat nodig is om haar dag door te komen, doet hij. Niet omdat het moet, maar omdat hij van haar houdt. Maar het is zwaar. Heel zwaar.

“Er zijn dagen dat ik helemaal kapot ben,” vertelt hij. “Maar ik doe het met liefde. Alleen… soms is liefde niet genoeg. Je hebt ook hulp nodig.”

Omdat ze leven van een bijstandsuitkering, is er weinig ruimte voor extra hulp of luxe. Elke euro moet goed worden besteed.

Gelukkig heeft Achmed via de WMO (Wet maatschappelijke ondersteuning) wel wat kunnen regelen. Er zijn hulpmiddelen in huis geplaatst, en er komt één keer in de twee weken iemand schoonmaken. Maar dat is volgens Achmed veel te weinig.

“Drie uurtjes in de twee weken… Dat is niks,” zegt hij met een zucht. “Hoe moet ik in drie uur tijd het hele huis schoon krijgen als ik daarnaast dag en nacht voor mijn vrouw zorg?”

Zijn kinderen willen wel helpen, maar hebben hun eigen drukke leven. Ze werken en hebben jonge kinderen.

Achmed begrijpt dat en neemt het ze niet kwalijk. “Ze doen wat ze kunnen. Maar ze kunnen niet alles opvangen. En dat hoeft ook niet.”

Daarom heeft Achmed de gemeente gevraagd om meer huishoudelijke hulp. Niet voor hemzelf, zegt hij, maar voor zijn vrouw.

“Zij verdient het. Ze heeft haar hele leven gewerkt en gezorgd voor het gezin. Nu is zij degene die zorg nodig heeft.”

Maar tot zijn grote teleurstelling is dat verzoek afgewezen. Het blijft bij drie uur hulp om de twee weken. Achmed vindt dat onbegrijpelijk.

“Ik hoor van andere mensen, van Nederlandse ouderen, dat zij vaak drie uur per week hulp krijgen. Waarom krijgen wij dat niet? Is mijn vrouw dan minder belangrijk?”

Hij wil niemand iets misgunnen, benadrukt hij. “Iedereen die hulp nodig heeft, moet die krijgen. Maar ik wil alleen dat er eerlijk gekeken wordt naar onze situatie.”

”Wij zijn geen uitzondering. Er zijn meer mensen zoals wij, die elke dag hun best doen maar niet gezien worden.”

Achmed blijft beleefd, maar de teleurstelling klinkt door in zijn stem. “Ik heb mijn hele leven gewerkt. Ik betaal mijn rekeningen. En nu we hulp nodig hebben, wordt er gezegd: het moet maar zo.”

Hij heeft geprobeerd in bezwaar te gaan, maar ook dat leverde niets op. Toch geeft hij de moed niet op en blijft hij strijden.

“Zolang ik kan zorgen voor mijn vrouw, doe ik dat. Maar het zou mooi zijn als ik af en toe een beetje lucht krijg. Een paar uurtjes extra hulp, zodat ik even adem kan halen.”

Zijn dagen blijven gevuld met zorgen, maar ook met liefde. En hoop. Hoop dat er ooit iemand van de gemeente echt komt kijken.

Niet naar de papieren, maar naar de mensen achter die papieren. “Ik vraag niet om medelijden,” zegt hij. “Ik vraag om rechtvaardigheid.”

CategorieAlgemeen Tagsachmed gemeente wmo

Achmed woest op gemeente: ‘Nederlandse oudjes krijgen dat heel makkelijk via de WMO’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 05 16 at 135929jpg

Paulo niet tevreden met verblijf in azc: ‘Grove schande dat we alleen dit krijgen!’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Drie maanden geleden arriveerde Paulo in Nederland, in de hoop op een veilige en stabiele toekomst. Sindsdien verblijft hij in een asielzoekerscentrum (AZC), maar hij heeft het er moeilijk mee.

De drukte, het gebrek aan privacy en de lange wachttijden zorgen voor frustratie. “Hier is geen privacy, het is kil en koud en niets wijst op een huiselijke sfeer,” vertelt hij.

Het AZC waar Paulo verblijft, zit bomvol. Net als vele anderen moet hij een kamer delen met meerdere mensen, waardoor rust en persoonlijke ruimte schaars zijn.

“Je leeft hier met zoveel mensen op een kluitje, dat je nauwelijks tijd of plek hebt om tot jezelf te komen,” zegt hij. Voor iemand die uit een moeilijke situatie is gevlucht, is dit extra zwaar.

Naast de drukte ervaart hij de leefomstandigheden als kil en onpersoonlijk. “Alles voelt tijdelijk en onzeker. Het is geen plek waar je je thuis voelt.” 

Hoewel er basisvoorzieningen zijn, mist hij een warme en huiselijke omgeving. Als asielzoeker krijgt Paolo een kleine financiële bijdrage om in zijn dagelijkse behoeften te voorzien.

Dit bestaat uit leefgeld en kleedgeld, bedoeld voor eten, drinken en kleding. Maar volgens hem is dit lang niet genoeg.

“In de stad zijn goedkope winkels, maar ik wil er graag goed en netjes bijlopen en merkkleding kost meer.” Hij baalt ervan dat hij geen geld heeft om te besteden zoals hij zou willen.

Voor Paulo voelt het alsof hij beperkt wordt in zijn vrijheid. “Ik wil niet afhankelijk zijn van liefdadigheid of goedkope spullen. Ik wil gewoon de mogelijkheid hebben om mijn eigen keuzes te maken.”

Wat Paulo vooral niet begrijpt, is waarom hij niet gewoon een eigen woonruimte krijgt. “Waarom zoveel mensen in een asielzoekerscentrum?”

”Waarom geven ze mij niet gewoon een klein appartementje zodat ik rust en privacy heb?” vraagt hij zich af. Hij voelt zich in het AZC niet als een individu behandeld, maar eerder als een nummer in een systeem.

Zijn frustratie groeit door de lange wachttijden en de onzekerheid over zijn toekomst. “Ik moet zelfs heel erg lang wachten op alles en dan maar hopen dat ik überhaupt in Nederland mag blijven.”

De procedure kan maanden, soms zelfs jaren duren. In die tijd mogen asielzoekers beperkt werken en is er weinig perspectief op een snelle vooruitgang.

Volgens Paulo zou de Nederlandse overheid meer moeten doen om vluchtelingen een menswaardig bestaan te bieden.

Hij vindt het ronduit schandalig dat de opvangomstandigheden zo karig zijn en dat het systeem zo traag werkt.

“Er wordt niet goed voor ons gezorgd. We vluchten niet voor niets, en dan kom je hier en zit je maanden vast in onzekerheid.”

Toch blijft hij hopen op een betere toekomst. “Ik wil gewoon een kans krijgen om een nieuw leven op te bouwen.”

”Een plek om te wonen, werk om zelf mijn geld te verdienen en de mogelijkheid om iets van mijn leven te maken.” Tot die tijd blijft hij wachten, in een druk en koud AZC, waar de dagen zich langzaam voortslepen

CategorieAlgemeen Tagsasielzoeker azc

Paulo niet tevreden met verblijf in azc: ‘Grove schande dat we alleen dit krijgen!’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 05 16 at 135929jpg

Paulo niet blij met zijn verblijf in azc: ‘Grove schande dat we alleen dit krijgen!’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Drie maanden geleden arriveerde Omar in Nederland, in de hoop op een veilige en stabiele toekomst. Sindsdien verblijft hij in een asielzoekerscentrum (AZC), maar hij heeft het er moeilijk mee.

De drukte, het gebrek aan privacy en de lange wachttijden zorgen voor frustratie. “Hier is geen privacy, het is kil en koud en niets wijst op een huiselijke sfeer,” vertelt hij.

Het AZC waar Omar verblijft, zit bomvol. Net als vele anderen moet hij een kamer delen met meerdere mensen, waardoor rust en persoonlijke ruimte schaars zijn.

“Je leeft hier met zoveel mensen op een kluitje, dat je nauwelijks tijd of plek hebt om tot jezelf te komen,” zegt hij. Voor iemand die uit een moeilijke situatie is gevlucht, is dit extra zwaar.

Naast de drukte ervaart hij de leefomstandigheden als kil en onpersoonlijk. “Alles voelt tijdelijk en onzeker. Het is geen plek waar je je thuis voelt.” Hoewel er basisvoorzieningen zijn, mist hij een warme en huiselijke omgeving.

Als asielzoeker krijgt Omar een kleine financiële bijdrage om in zijn dagelijkse behoeften te voorzien. Dit bestaat uit leefgeld en kleedgeld, bedoeld voor eten, drinken en kleding. Maar volgens hem is dit lang niet genoeg.

“In de stad zijn goedkope winkels, maar ik wil er graag goed en netjes bijlopen en merkkleding kost meer.” Hij baalt ervan dat hij geen geld heeft om te besteden zoals hij zou willen.

Voor Omar voelt het alsof hij beperkt wordt in zijn vrijheid. “Ik wil niet afhankelijk zijn van liefdadigheid of goedkope spullen. Ik wil gewoon de mogelijkheid hebben om mijn eigen keuzes te maken.”

Wat Omar vooral niet begrijpt, is waarom hij niet gewoon een eigen woonruimte krijgt. “Waarom zoveel mensen in een asielzoekerscentrum?”

”Waarom geven ze mij niet gewoon een klein appartementje zodat ik rust en privacy heb?” vraagt hij zich af. Hij voelt zich in het AZC niet als een individu behandeld, maar eerder als een nummer in een systeem.

Zijn frustratie groeit door de lange wachttijden en de onzekerheid over zijn toekomst. “Ik moet zelfs heel erg lang wachten op alles en dan maar hopen dat ik überhaupt in Nederland mag blijven.”

De procedure kan maanden, soms zelfs jaren duren. In die tijd mogen asielzoekers beperkt werken en is er weinig perspectief op een snelle vooruitgang.

Volgens Omar zou de Nederlandse overheid meer moeten doen om vluchtelingen een menswaardig bestaan te bieden.

Hij vindt het ronduit schandalig dat de opvangomstandigheden zo karig zijn en dat het systeem zo traag werkt.

“Er wordt niet goed voor ons gezorgd. We vluchten niet voor niets, en dan kom je hier en zit je maanden vast in onzekerheid.”

Toch blijft hij hopen op een betere toekomst. “Ik wil gewoon een kans krijgen om een nieuw leven op te bouwen.”

”Een plek om te wonen, werk om zelf mijn geld te verdienen en de mogelijkheid om iets van mijn leven te maken.” Tot die tijd blijft hij wachten, in een druk en koud AZC, waar de dagen zich langzaam voortslepen

CategorieAlgemeen Tagsasielzoeker azc verblijf

Paulo niet blij met zijn verblijf in azc: ‘Grove schande dat we alleen dit krijgen!’ Lees meer »

pammetjejpg

Jonathan (19) verovert hart van een oma: ‘Ik ben ook dol op haar kleinkinderen!’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

De 60-jarige Pam Shasteen uit Tulsa, Oklahoma, Verenigde Staten, veroorzaakte behoorlijk wat ophef. De vrouw had namelijk een relatie met de 19-jarige Jonathan Langevin uit Minnesota.

Via een datingapp leerden ze elkaar kennen en Jonathan trok de stoute schoenen aan en nam contact met haar op.

De student computertechnologie stuurde haar een berichtje en eigenlijk was Pam Shasteen direct al verkocht. Zijn schoonheid betoverde haar.

“Hij had donkere krullen en leek niet ouder dan 20, hoewel hij volgens de informatie 21 jaar was,” vertelde Pam.

”We begonnen gemoedelijk te kletsen en ik ontdekte al snel dat we allebei van astrologie en het buitenleven hielden.”

”Toen vertelde hij me iets ongelooflijks: hij was 19 en niet 21 zoals hij had verklaard, dus ik wees hem op ons leeftijdsverschil, maar het was geen probleem voor hem en we bleven praten.”

De twee spraken elkaar ontzettend veel en na een week besloot de 19-jarige zijn spullen te pakken om haar te gaan ontmoeten.

Eenmaal bij elkaar gingen ze er op uit en in de grote stad werd al snel duidelijk dan met kritisch keek, er werden zelfs grappen gemaakt.

“Ik hoorde twee vrouwen zeggen dat we walgelijk waren”, aldus Pam. Toch bleek hun liefde groot te zijn en lieten ze zich niet tegenhouden.

Er volgden vele dates en uiteindelijk besloot Jonathan samen te gaan wonen bij zijn grote liefde en dus liet hij zijn stad achter zich.

Het moment brak aan dat ze allebei hun families moesten gaan inlichten ver hun relatie. “Ik heb mijn dochters gevraagd om mee naar huis te gaan om hem te ontmoeten en ik was bang voor hun oordeel.”

”Maar het was fantastisch om te zien hoe ze meteen in vertrouwen raakten en het feit dat hij ook met mijn kleindochters speelde alsof hij er altijd was geweest. Ik was opgelucht dat ik hun zegen kreeg”.

Enige tijd later vertelde Jonathan zijn ouders over Pam en ook over het grote leeftijdsverschil, zijn relatie werd direct geaccepteerd.

De vrienden van Pam waren niet blij, velen waren er tegen en zelfs teleurgesteld. Tijdens een etentje vertelde zij haar vrienden over haar grote liefde.

“Ze vertelden me dat het niet normaal was en dat ik therapie nodig had” – vertelde de vrouw – Ze waren ervan overtuigd dat hij me wilde gebruiken en van me wilde profiteren.”

”Maar ik wist dat dat niet het geval was en het duurde niet lang voordat ik relaties sloot die onoprecht bleken te zijn”.

CategorieAlgemeen Tagsleeftijdsverschil relatie

Jonathan (19) verovert hart van een oma: ‘Ik ben ook dol op haar kleinkinderen!’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 05 16 at 101506jpg

Loa en Nyah niet blij met het asielzoekersbeleid: ‘Nederland faalt hier enorm in!’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Loa en Nyah ontmoetten elkaar vier maanden geleden in een asielzoekerscentrum (AZC) in Nederland. Beiden zijn nieuw in ons land, ver weg van hun thuisland, familie en vrienden.

Ondanks de onbekende omgeving en de uitdagingen die het leven in een AZC met zich meebrengt, vonden ze troost en steun bij elkaar.

Vanaf het eerste moment klikte het tussen de twee jonge vrouwen. Ze delen verhalen over hun verleden, hun dromen en hun hoop voor de toekomst. “We begrijpen elkaar meteen,” zegt Loa.

“Het voelde alsof we elkaar al jaren kenden.” Nyah voegt toe: “In een omgeving waar alles nieuw en soms overweldigend is, is het fijn om iemand te hebben met wie je alles kunt delen.”

Het leven in het AZC is niet gemakkelijk. Ze delen een slaapzaal met andere vrouwen, wat weinig privacy bied.

“Het is moeilijk om je eigen ruimte te hebben,” verteltNyah. “Maar we maken het gezellig met elkaar.” Ze proberen het beste te maken van hun situatie, ondanks de beperkingen.

Een van de grootste uitdagingen was het beperkte weekgeld dat ze ontvingen. Volgens de Regeling verstrekkingen asielzoekers en andere categorieën vreemdelingen 2005 (Rva) ontvangen asielzoekers een wekelijkse financiële toelage voor voedsel en andere persoonlijke uitgaven.

Voor een alleenstaande volwassene die zelf alle maaltijden verzorgt, bedraagt het eetgeld €58,24 per week. Daarnaast is er een vast bedrag van €14,87 per week voor kleding en andere persoonlijke uitgaven.

“Het is moeilijk om rond te komen,” aldus Loa. “Na het kopen van eten blijft er bijna niets over voor andere dingen.” Nyah voegt toe:

“We willen ook gewoon eens iets leuks voor onszelf kopen, zoals make-up of een parfum.” Loa en Nyah voelen dat de behoeften van jonge vrouwen niet voldoende worden erkend in het beleid.

“We zijn jong en willen er goed uitzien,” zegt Nyah. “Maar met dit geld kunnen we ons geen extraatjes veroorloven.”

Loa benadrukt: “Het lijkt alsof er geen rekening wordt gehouden met wat jonge vrouwen nodig hebben om zich goed te voelen.”

Ondanks de uitdagingen blijven Loa en Nyah hoopvol over hun toekomst in Nederland. Ze willen graag studeren, werken en een zelfstandig leven opbouwen. “We willen bijdragen aan de samenleving,” zegt Loa.

“Maar daarvoor hebben we wel de juiste ondersteuning nodig.” Nyah voegt toe: “Met meer mogelijkheden kunnen we echt iets van ons leven maken hier.”

Loa en Nyah hopen dat hun verhaal aandacht zal vestigen op de situatie van jonge vrouwen in asielzoekerscentra.

Ze pleiten voor een herziening van het beleid, zodat er meer rekening wordt gehouden met hun specifieke behoeften.

“We vragen niet om luxe,” zegt Nyah. “Alleen om de kans om onszelf te kunnen zijn en een toekomst op te bouwen.”

Hun vriendschap biedt hen kracht en steun in een moeilijke tijd. Samen blijven ze dromen van een betere toekomst in hun nieuwe thuisland.

CategorieAlgemeen Tagsasielzoekers weekgeld

Loa en Nyah niet blij met het asielzoekersbeleid: ‘Nederland faalt hier enorm in!’ Lees meer »

gelden 1jpg

Geld vinden en oprapen bij een pinautomaat kan riskant zijn: ‘wordt strenger bestraft’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Is het acceptabel om geld dat je op straat vindt mee te nemen? De waarheid kan verrassend zijn. Lees verder om te ontdekken wat wel en niet als diefstal wordt beschouwd.

Stel je voor: tijdens een wandeling zie je een briefje van vijf euro op de grond liggen. Je voelt je gelukkig, maar is het eigenlijk wel toegestaan om het op te rapen?

Niet echt. Ook al ligt het geld op een openbare plek en lijkt het van niemand te zijn, juridisch gezien wordt het oppakken ervan beschouwd als diefstal.

Voormalig hoofdofficier van justitie Jan Wolter Wabeke bevestigt dat het oprapen van gevonden geld als een vorm van diefstal wordt beschouwd.

Maar wat moet je dan wel doen als je geld vindt? Veel mensen denken dat ze naar het politiebureau moeten gaan, maar dat is niet correct.

In plaats daarvan dien je aangifte te doen van het gevonden voorwerp bij de gemeente waar je het hebt gevonden. Bij het gemeenteloket krijg je de optie om het geld mee te nemen of in bewaring te geven.

Voor bedragen onder de 450 euro mag je het geld houden als de eigenaar het niet binnen drie maanden ophaalt. Voor bedragen boven de 450 euro geldt een bewaartermijn van een jaar.

Laten we eens nader bekijken wat de wet zegt over gevonden geld. Het vinden van geld bij een pinautomaat kan riskant zijn en is zelfs strafbaar geworden.

“Diefstal bij en via pinautomaten wordt nu strenger bestraft,” waarschuwt Wabeke. Je kunt een taakstraf of geldboete krijgen als je geld vindt bij een pinautomaat. Denk dus goed na voordat je dat tientje van de grond raapt!

CategorieAlgemeen Tagsgeld

Geld vinden en oprapen bij een pinautomaat kan riskant zijn: ‘wordt strenger bestraft’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 05 15 at 140642jpg

Minister Faber is op dreef en wil doorpakken: Het moet nog veel soberder!

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

In de Eerste Kamer is er opnieuw rumoer ontstaan rondom uitspraken van PVV-senator Marjolein Faber. Zij blijft bij haar standpunt dat de huidige invulling van dagbesteding voor asielzoekers eenvoudiger en minder kostbaar moet worden.

Volgens Faber zijn de voorzieningen binnen asielopvang vaak te uitgebreid en zouden ze simpeler kunnen – en moeten – worden ingericht.

“Er gaat op dit moment te veel belastinggeld naar luxe dagactiviteiten,” stelt Faber. Ze vindt dat Nederland op die manier onbedoeld aantrekkelijk wordt voor mensen die asiel willen aanvragen.

Haar voorstel is dan ook om de daginvulling soberder te maken, zodat de opvang minder uitnodigend wordt voor nieuwe instroom.

De visie van Faber stuit op flinke weerstand in de politiek. Vooral partijen aan de linkerkant van het spectrum vinden haar benadering te hard.

Zij wijzen erop dat een goede dagbesteding juist van groot belang is voor het welzijn van mensen in de opvang.

Als asielzoekers hele dagen niets omhanden hebben, kan dat leiden tot mentale problemen en gevoelens van uitzichtloosheid.

Daarnaast, zo benadrukken critici, helpt een zinvolle dagbesteding bij het leren van de taal, het opdoen van kennis over Nederlandse normen en het wennen aan de samenleving.

Denk aan taallessen, sport, creatieve bezigheden en vrijwilligerswerk. Deze activiteiten geven structuur aan de dag en dragen bij aan persoonlijke ontwikkeling en integratie.

Ook deskundigen onderstrepen het belang van dit soort programma’s. Niet alleen dragen ze bij aan de geestelijke gezondheid, ze bieden ook sociale voordelen.

Asielzoekers kunnen contact maken met elkaar, ervaringen delen en sociale banden opbouwen. Dit bevordert het welzijn binnen opvanglocaties en draagt bij aan een veilige en betrokken leefomgeving.

Toch laat Faber zich niet van haar standpunt afbrengen. Volgens haar is er onvoldoende aandacht voor de financiële kant van het verhaal.

Ze wijst erop dat de kosten voor dagbesteding flink oplopen en dat dit uiteindelijk betaald wordt door de Nederlandse belastingbetaler. Dat geld kan volgens haar beter besteed worden aan basisvoorzieningen en veiligheid.

Tegelijkertijd benadrukt ze dat haar pleidooi niet betekent dat mensen de hele dag niets meer mogen doen.

Faber wil dat er meer nadruk komt te liggen op praktische en nuttige taken binnen de opvanglocaties zelf. Zo noemt ze vrijwilligerswerk als een goed alternatief voor dure cursussen buitenshuis.

De discussie over dit onderwerp lijkt voorlopig nog niet ten einde. Waar de één vooral kijkt naar de kosten en de vraag of Nederland aantrekkelijk is voor nieuwe asielzoekers, kijkt de ander naar de menselijke kant: hoe houden we mensen gezond, actief en voorbereid op hun toekomst?

Wat vaststaat is dat dagbesteding binnen asielzoekerscentra een thema blijft waar politiek Den Haag zich voorlopig niet over uitgesproken heeft.

De komende weken zullen moeten uitwijzen of Faber’s ideeën op meer steun kunnen rekenen, of dat haar voorstel uiteindelijk van tafel verdwijnt.

CategorieAlgemeen Tagsasielzoekers marjolein faber

Minister Faber is op dreef en wil doorpakken: Het moet nog veel soberder! Lees meer »

Scroll naar boven