WhatsApp Image 2025 04 25 at 134540 1jpeg

Dalila wil dat Nederland stopt met geld sturen naar andere landen: ‘Ik geef niet op!’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Dalila is 26 jaar oud en woont inmiddels al een paar jaar in Nederland. Ze leeft in een bescheiden appartementje in een groter complex, met slechts één slaapkamer.

Het is klein en eenvoudig ingericht, maar het voelt als thuis. Toch kent haar leven ook veel uitdagingen. Ze leeft van een uitkering en moet elke maand flink rekenen om alles rond te krijgen.

“Ondanks de toeslagen en de voedselbank is het iedere maand weer puzzelen,” zegt ze terwijl ze haar administratie doorneemt.

Dalila is dankbaar dat ze in Nederland een nieuw begin heeft kunnen maken, maar ze loopt ook tegen frustraties aan. Ze vindt het lastig dat de uitkering die ze ontvangt nauwelijks genoeg is om van te leven.

“De uitkeringen zijn ontzettend laag, ik moet gewoon iedere dag zien te overleven,” legt ze uit. Volgens haar is het haast onmogelijk om vooruit te kijken of te sparen als je continu bezig bent met overleven.

Een simpele luxe, zoals een nieuwe jas kopen of iets gezelligs doen met vriendinnen, zit er vaak niet in. “Ik denk aan de toekomst, misschien mijn rijbewijs halen of een heerlijke vakantie, maar dat is met mijn budget niet mogelijk.”

Dalila kijkt soms met gemengde gevoelens naar het land waar ze vandaan komt. Ze begrijpt het belang van internationale hulp, maar voelt zich niet gehoord als het om haar eigen situatie gaat.

“Er gaat veel geld naar het buitenland, terwijl ik op een houtje moet bijten… Het is te schandalig voor woorden!”

Ze vraagt zich af waarom het voor mensen zoals zij in Nederland zo’n strijd moet zijn om rond te komen. “Waarom moet ik altijd zo hard vechten voor alles, terwijl er zoveel is dat makkelijker zou kunnen zijn?”

Toch laat ze zich niet uit het veld slaan. Dalila blijft hoopvol en probeert elke dag het beste ervan te maken. “Ik wil niet dat mijn situatie me bepaalt. Ik wil sterker worden, ondanks alles.”

’s Avonds, als het stil is in haar appartement, denkt ze vaak na over wat de toekomst zou kunnen brengen. Misschien lukt het haar ooit om een opleiding te volgen, of vindt ze een baan waarin ze haar talenten kan laten zien.

De dromen zijn er wel, maar voelen soms ver weg. “Elke dag is een nieuwe kans,” zegt ze met een zachte glimlach.

Dalila weet dat het pad dat ze bewandelt niet eenvoudig is, maar ze houdt vast aan haar vastberadenheid. “Het is niet gemakkelijk, maar ik geef niet op. Ik ga door, dag na dag.”

Met die houding hoopt ze langzaam maar zeker haar eigen plek te vinden in de Nederlandse samenleving – stap voor stap, vol vertrouwen en doorzettingsvermogen.

CategorieAlgemeen Tagsbijstand toekomst uitkering

Dalila wil dat Nederland stopt met geld sturen naar andere landen: ‘Ik geef niet op!’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 23 at 122758jpg

Chantal zit in de bijstand en krijgt controle: ‘Vanwege een anonieme melding’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Chantal (34) woont al twee jaar alleen in een knus appartementje. Ze leeft van een bijstandsuitkering en probeert ondanks haar beperkte inkomen het beste van haar leven te maken.

“Het is geen groot huis, maar voor mij alleen is het prima,” zegt ze. De woning heeft een redelijke woonkamer, twee slaapkamers en een aparte keuken.

Sinds vier maanden is er iets veranderd in haar leven. Ze heeft een nieuwe vriend leren kennen, een lieve man die haar steunt en haar gelukkig maakt.

“Hij woont in het noorden van het land, dus we zien elkaar niet heel vaak. Eén keer doordeweeks en dan het weekend. Dan blijft hij slapen,” vertelt Chantal. “Maar doordeweeks woon ik gewoon alleen.”

Totdat er op een ochtend plotseling vroeg werd aangebeld. “Het was pas kwart voor acht. Ik zat net met een kop koffie op de bank,” zegt ze.

“Toen ik de deur opendeed, stonden er twee mensen van de gemeente voor mijn neus.” Ze kwamen langs voor een controle.

Er was een melding binnengekomen dat Chantal zou samenwonen met een man, iets dat gevolgen zou kunnen hebben voor haar uitkering.

“Mijn mond viel open van verbazing. Ik snapte niet wat er gebeurde. Ik woon hier gewoon alleen!” zegt ze verontwaardigd.

Chantal liet de medewerkers binnen en probeerde zo goed mogelijk uit te leggen dat haar vriend alleen in het weekend bij haar slaapt.

“Ik heb niets te verbergen,” zegt ze. “Hij heeft hier geen spullen staan, geen postadres, helemaal niks. Het is gewoon mijn huis.”

Ze denkt te weten wie er achter de melding zit. “Ik heb een ex die me maar blijft lastigvallen. Hij wil me terug, maar dat wil ik niet.”

”Hij heeft al vaker uitspraken gedaan als ‘je gaat nog spijt krijgen’. Ik geloof echt dat hij dit gedaan heeft om me problemen te bezorgen.”

Volgens Chantal is het niet eerlijk dat iemand zomaar anoniem een melding kan doen zonder bewijs.

“Ik snap dat de gemeente hun werk moet doen, maar het voelt heel onrechtvaardig. Het lijkt alsof ik iets verkeerd doe, terwijl ik juist alles eerlijk wil houden.”

Ze wacht nu op de uitkomst van het onderzoek. “Het is spannend, want ik ben afhankelijk van mijn uitkering. Als ze zouden denken dat ik wél samenwoon, dan kan dat grote gevolgen hebben.”

Toch probeert ze positief te blijven. “Ik heb gelukkig mijn vriend en een paar goede vriendinnen die me steunen. En ik weet wat de waarheid is. Ik laat me niet kapotmaken door iemand uit het verleden.”

De situatie laat zien hoe kwetsbaar mensen in de bijstand kunnen zijn. Eén anonieme melding kan grote stress en onzekerheid veroorzaken.

“Ik wil gewoon met rust gelaten worden en mijn leven opbouwen. Meer vraag ik niet,” zegt Chantal vastberaden.

Voor nu is het afwachten, maar Chantal hoopt dat de waarheid zal zegevieren. “Eerlijk duurt het langst, toch?” besluit ze met een klein glimlachje.

CategorieAlgemeen Tagsbijstand controle uitkering

Chantal zit in de bijstand en krijgt controle: ‘Vanwege een anonieme melding’ Lees meer »

Scroll naar boven